Vietnam!

Op naar Mai Chau. Ik ben benieuwd of het een goede keuze blijkt om niet naar saapa te gaan maar naar mai chau omdat het gewoon zo koud is in saapa. Eenmaal wakker in de ochtend is het tijd om opgehaald te worden. Helaas weer wat moeite met wakkerworden aangezien de dag er voor toch nog een avondje uit is geworden. Met een stel aussies en wat andere mensen die we in de bar hadden ontmoet zijn we naar een karaoke tent gegaan. Hier lieten de lokalemensen zien hoe er gezongen moest worden. Iedereen die er zong was gewoon goed. De een nog beter dan de andere, iets wat me wel erg verbaasde. In Nederland had je voor dit niveau misschien zelfs moeten betalen. Maar na een gezellige avond is het dan toch tijd om richting Mai Chau te gaan.

Met de dagpack die ik klaar heb gemaakt gaan we op weg met team one direction ( james,sam en dom. Het zijn jonge engelse kereltjes dus vandaar de bijnaam) en Paulie die we de avonden er voor nog ontmoet hebben. De weg naar Mai Chau is een van de ergste die ik gehad heb tot nu toe. Achteraf merkte ik dat het ook lag aan de bus waar we in zaten maar dat merkte ik pas op de terugweg toen we een andere bus hadden. De weg naar Mai Chau is mooi qua uitzicht maar de hoeveelheid gaten in de weg hielpen niet om nog snel wat slaap in te halen na de avond er voor. Ach dit moest dan maar gebeuren in de homestay in Mai Chau. Eenmaal de weg naar Mai Chau overleefd te hebben kwamen we aan bij de homestay waar we zouden blijven. Toen we naar onze kamer begeleid werden merkte ik dat de vietnamese tourgids thais praatte tegen de vrouw van wie het huis was, ik kon dus ook meteen testen of mijn thais nog goed genoeg was om mezelf voor te stellen. Iets waar ze raar van opkeken maar het wel konden waarderen.

Na de lunch, die erg goed was en we ook eten van andere tafels hebben opgegeten, zijn we een rondrit op de fiets gaan doen om de omgeving te leren kennen. Hier kwam ik er achter dat de groep waarmee ik aan het fietsen was ( de groep splitste op omdat er teveel mensen waren) allemaal leraren waren of voormalig leraren. Een grappige toevalligheid. De omgeving was mooi en de gids had veel te vertellen over de omgeving en de rituelen van de mensen. Ook kregen we te horen wat ik al vermoed had, veel mensen in dit gebied waren van Thaise oorsprong. De huizen leken erg op het Isan gebied waar ik eerder al verbleef. In de avond kregen we weer een goede portie avondeten waarna we op de banken konden gaan zitten om een traditionele dans voorgeschoteld te krijgen. Een waar we ook zelf een klein beetje voor op de benen moesten staan maar dat maakte het des te leuker. Na een lange dag en weinig slaap de dag er voor was het tijd om een keer op tijd naar bed te gaan. De volgende dag zouden we een klim van 1200 treden mogen gaan doen om in de grot te komen die we zouden gaan bezoeken.

De treden zelf leken in het begin niet zo heel erg ver maar het was uiteindelijk toch een klim van meer dan 20 minuten. De grot zelf was niet zo heel groot maar toch kwamen we elke keer dingen tegen die we nog niet gezien hadden als we onszelf omdraaiden. Tegen de tijd dat de laatste mensen boven kwamen hadden wij de hele grot al gezien en zaten op het hoogste punt van de grot te wachten tot iedereen aan kwam. Dit gaf degene die als laatste boven kwam wel meteen een leuke foto. Na de grot mochten we de 1200 treden ook weer naar beneden afleggen, maar met de kwaliteit van de treden was dit ook nog best een uitdaging. Na de grot was het tijd voor de lokale markt. Hier heb ik voor het eerst ook hondenvlees gezien, iets wat we niet gekocht of gegeten hebben. Een fransman vond het leuk om wat meelwormen of maden te kopen en gaf deze aan de groep jonge reizigers, ons dus. De kok van de homestay heeft deze voor ons gefrituurd en we hebben deze dan ook geproefd. Verder durfde niemand behalve de groep waar ik mee was zich te wagen aan het eten. Maar zo heel slecht waren ze ook weer niet. Helaas was het hierna al weer tijd om richting Hanoi te gaan voor een paar laatste dagen daar om vervolgens naar Hue te gaan.

De bus naar Hue was weer een lange bus, 14 uur in totaal mochten we weer zitten. Maar gezien ik gewend begon te raken aan deze bus was de reis zo voorbij. We kwamen er vroeg aan in Hue en de mensen die je een hotel wilden aansmeren stonden al weer klaar. Ze waren wel zo vriendelijk ons op de kaart aan te tonen waar we ons eigen hostel konden vinden. Na een korte wandeling en een douche zijn we door Hue zelf gaan fietsen. Het fort was eerst aan de beurt en de verboden stad. Een mooi bouwwerk om te zien. Hierna nog verder naar de Pagoda gefietst en nog een stukje van Hue zelf gezien. Maar verder was dit eigenlijk heel Hue al. We wisten toch al dat we de dag er na naar Hoi An wilden gaan dus erg was het niet. In Hue backpackers was de duck egg challenge, iets waar ik niet aan mee heb gedaan gezien het me niet echt smakelijk leek. Op facebook zijn wel wat leuke filmpjes te vinden die ik nog wel een keer laat zien als ik weer thuis ben. In de avond ook maar een keer de sportschool ingedoken, iets wat na een lange poos weer erg lekker was.

Na een korte busrit van Hue naar Hoi an die wel erg mooi was. (sommige hebben de constante update van foto’s gezien op whatsapp omdat de bus wifi had!) Kwamen we aan in Hoi an. Hier hebben we een gratis taxi naar een hotel weten te regelen omdat een aantal mensen bij sunflower geboekt hadden en die komen je ophalen als je aankomt. We zagen dat er genoeg ruimte was dus we hebben een gratis taxi gekregen naar een hotel. Eenmaal hier zijn we bij een homestay terecht gekomen voor een paar dollar per nacht. Hoi an zelf bleek een erg mooie stad te zijn die nog behoorlijk ‘ echt’ was. Ook hier heb ik een gym opgezocht omdat we in de middag toch pas dingen wilden gaan doen. En ook nog maar een stukje wezen rennen, een goede paar dagen voor de conditie zo.

In Hoi an zijn we de eerste avond meteen naar het oude Hoi An gegaan. Een mooi stukje naast het water met een hele hoop lichtjes en lampionnen. Na een wederom gezellige avond met wat drankjes en het wederzien van een aantal reisgenoten van de beroemde vientienne-hanoi bus was het tijd om te slapen en de dag er na wat te chillen. De dag dat we weer verder gingen, met meer mensen van de bus gezien die al eerder in hoi an waren, hebben we nog een gratis!! Fietstour gedaan. De studenten van een universiteit in DaNang verzorgen de tour zodat ze hun engels kunnen verbeteren. Voor ons was het gewoon een goedkope manier om een tour te doen en wat meer te zien van Hoi An dan wat andere touristen. Na het huren van de fiets en het betalen van de ferry moesten we een kleine donatie van 1 euro geven aan de minderheden die we gingen bezoeken. In het begin leek dit raar maar toen we te horen kregen wat de mensen verdienen voor een vol huishouden van 7 mensen denk je toch wel twee keer na voordat je weer een pizza of iets naar binnenwerkt.

Na Hoi An was het tijd voor Nha Trang. Hier zijn we met 8 mensen van de bus heengegaan en we kwamen er achter dat er nog twee anderen, chilenen, nog in Nha Trang (rusissche stad min of meer) waren die hun bus gemist hadden en dus nog wat langer moesten blijven. Nha Trang zelf was verder niet veel aan behalve het strand. Maar het was er nou ook niet heel erg geweldig weer om hier erg lang te blijven. Iets wat een beetje een traditie is geworden is het huren van een fiets om zelf zo de omgeving te verkennen. Zo gezegd zo gedaan zijn we weer een dagtour gaan maken in Nha Trang waar we ook een van de beste maaltijden op hebben van vietnam. 15.000 dong (55 cent?) kostte de maaltijd die bestond uit rijst met een variatie van groenten en vlees. Voor die hoeveelheid geld heb ik nog geen betere maaltijd gevonden in heel vietnam.


Na een drietal dagen chillen in Nha trang was het tijd om naar DaLat te gaan. Een kleiner en rustiger dorpje gelegen in de bergen. Hier zijn we met 6 man van de bus heengegaan. Een andere van de bus was ons al voorgegaan omdat die minder tijd heeft en die zouden we weer in DaLat tegenkomen om wat te drinken.

In DaLat werden we gedropt recht voor een hotel. Normaal is het twijfelen of zoiets wel iets is maar voor 5 dollar voor een nacht waren we snel overgehaald. Het idee van DaLat was om de eerste dag iedereen weer te meeten en het Canyoning te boeken voor de dag erna. De avonden zijn altijd gezellig, maar duurde deze keer niet heel erg lang aangezien iedereen moe was van de busreis. De dag erna stond ook het canyoning op het programma dus het was ook niet zo heel erg om even niets te doen en op tijd te slapen. Het canyoningen zou een uitdaging worden voor iemand met hoogtevrees. Een 25 meter hoge waterval moest van geabseild worden. Er waren 6 en 10 meter vrije jumps vanaf een cliff. Een de meeste plekken waar je moest abseilen waren hoger dan 10 meter. Maar op een paar blauwe plekken na was dit een van de vetste dingen om te doen tot dusver in vietnam! De dag erna ging team one direction weer verder en bleven tamara, sarah en ik nog een dag langer om de omgeving van dalat zelf nog wat te verkennen. Na wat rustig rond te hebben gelopen naar het crazy house werd het tijd om naar de pagoda te gaan. Iets waarvan we dachten dat het niet heel erg ver weg was maar uiteindelijk hebben we toch maar een taxi gepakt. Na de pagoda die in ieder geval de moeite waard was en een keer geen intree fee kostte was het tijd om naar de kabelbaan te gaan die ons naar een andere pagoda zou brengen. Hier hebben we een tijdje bij het meer gezeten om daarna weer met de kabelbaan terug te gaan naar DaLat en de volgende dag richting Mui ne te gaan. Wederom een russische beachstad.

Mui ne zelf was een aardig stadje. Erg lang, dus helaas ver lopen naar het strand of je moet 40 dollar voor een kamer willen betalen in een resort, maar niet heel erg breed. Hier zijn we met team one direction gaan eten. En in mui ne is de keuze simpel: Je eet vis. Elke dag komen de mensen uit het naastgelegen vissersdorpje hun waren showen die je dan vers uit de bak kan pakken om klaargemaakt te laten worden. De eerste avond besloot Sam schildpad te eten, iets wat achteraf misschien heel zielig was maar het was niet eens erg lekker. Voor mij was het tijd om aal te proberen. Lekkerder dan verwacht maar niet iets wat ik snel nog een keer zou gaan bestellen. Na een poging tot filmkijken gedaan te hebben, lees in slaap vallen het moment dat het licht uit ging, was het tijd om te slapen en de volgende dag richting de duinen te gaan.

De duinen, ferrie stream en het vissersdorpje waren leuk om te zien. Vooral de duinen waren leuk om weer een keer doorheen te hebben gelopen en bijna de zonsondergang gezien te hebben. Maar de dag erna was het tijd om een hele dag op het strand te liggen. Het vele lopen en rennen in de duinen na 7km hard te hebben gelopen in de ochtend was toch wat veel voor de benen. Ik was dus blij dat de dag er na gewoon een strand dag was. Helaas wel wat verbrand maar heel erg veel pijn doet het niet. Het eten van de tweede dag was garnalen en schelpdieren van de barbecue. Ook heb ik wat krokodil geproefd wat best goed te eten was. De dag erna was het simpel tonijn met wat schelpdieren voor mij en heb ik nog struisvogel geproefd. Ook erg lekker. Mui ne was meer een eetexperiment dan een stad om echt te bezichtigen maar dat moet in vietnam ook wel eens kunnen.


Nu zit ik in Saigon, Ho Chi Minh City. Waar de verkeersdrukte het hoogst is. Maar gezien de tijd die ik al in vietnam ben is het oversteken niet meer een enorme uitdaging. Toch is het nog te vergelijken met het een spel waar je een kikker of iets over de weg moet begeleiden zonder geraakt te worden door alles wat er rijdt. De eerste avond in HCMC was een leuke avond. Het was weer tijd om team one direction weer te ontmoeten en ik kwam ook weer mensen tegen met wie ik in Laos heb gereisd. Ook kwam ik nog mensen tegen die ik in Chiang Mai heb gezien. En uiteindelijk zijn we als groep de rest van de avond rond gaan lopen om pool te spelen en wat te drinken. De eerste indruk van HCMC was goed, de main backpackers area is minder chaotisch en druk dan Bangkok. Iets waar je deze stad het meeste mee zou vergelijken.

Vandaag ben ik maar de tourist gaan spelen. Wifi werkt in dit hostel niet heel erg goed dus meeten met mensen is wat lastig. Maar een keer op mezelf touristje spelen is ook leuk om te doen. Na de markt, de kathedraal en het oude postkantoor was het oorlogsmuseum aan de beurt. Hoewel het wat in het voordeel van vietnam is opgezet (goh) was het een indrukwekkende plek om te bezoeken. Ik wist dat de VS niet heel netjes in de oorlog was maar de foto’s die je te zien kreeg in het museum lieten pas zien hoe het er echt aan toe ging. Natuurlijk weten ze wel de juiste foto’s te vinden en tentoon te stellen maar toch. Verder is het morgen tijd om de Cu Chi tunnels te bezoeken. Daarna waarschijnlijk nog de Mekon delta in voor twee dagen en dan is het tijd om richting Cambodja te gaan. Ik ben benieuwd!